League of Filipino Students - Iligan thanks those who already committed themselves for solidarity, medical and fact finding mission for the 152 displaced families caused by the Military operations against NPA Rebels in St. Peter's, Malaybalay, Bukidnon this coming July 8-9, 2006.
Unfortunately, due to the financial constraints LFS is having, there are only 40 slots alotted for volunteers who will be free from transportation and food expenses.
In this connection, for those interested individuals who still want to be volunteers, you are still very welcome to offer your services BUT, sad to say, you have to pay for your transportation, food and other expenses all throughout the relief activity.
In addition, donations of all kinds (Cash, canned-goods, shirts, pants, slippers, food, medicines, etc.) are badly needed. With this, FOR THOSE WHO CAN'T COME AS VOLUNTEERS, you may extend your help through giving donations. Please contact July through 09229646397 for details on how to SEND your donations.
All donations should be given not later on July 5, 2006, 6pm. Deadline is needed because the organizers have to pack and segregate any donations received.
Please spread the word and any help extended will be highly appreciated and recognized.
Thank you and good day!!
TOUCH LIVES! BE A VOLUNTEER! DONATE TO THE 152 DISPLACED FAMILIES!
STOP ALL-OUT WAR!
Wednesday, July 05, 2006
GMA accountable for latest attack against media freedom
3 July 2006
GMA accountable for latest attack against media freedom
Ngayon Na, Bayan!- Kodao Productions condemns in the strongest terms possible the latest attack against media freedom in this country. At two o’clock in the morning of July 2, eight armed and ski-masked men burned down DZRC Radyo Cagayano 90.1 FM in Baggao Cagayan. They harmed, hogtied and terrorized the station’s staff members and confiscated all their mobile phones. The victims are station manager Susan Mapa and staff members Arnold Agaraan, Arlyn Areta, Erik Ayudan, Armalyn Badua and Joy Marcos.
Our anger is underscored by the fact that Kodao Productions provided active technical assistance to the operators and staff of DZRC as far back as 2003. We have also provided them trainings, the latest of which was in April of this year prior to the station’s test broadcast on May 27.
Ngayon Na, Bayan!-Kodao has strong reasons to believe that the perpetrators of this crime come from the ranks of government forces. Radyo Cagayano’s operation has been delayed by harassments by personnel of the 17th Infantry Battalion of the Philippine Army’s 5th Infantry Division many times. In July 1, 2003, elements of the same unit hacked Joey Javier, severely injuring his arm. Javier was president of the local peasant organization responsible for setting up and eventually operating DZRC. All these belie the statement from the local police that it was the handiwork of the New People’s Army.
DZRC has now joined the ranks of Kodao, the Philippine Center for Investigative Journalism, ABS-CBN, ABC 5, The Daily Tribune, Ang Pahayagang Abante, and many other media and practitioners who have suffered the impunity of the escalating human rights violations by government personnel and instrumentalities. Our award-winning radio program ‘Ngayon Na, Bayan!’ was the first media casualty hours after Malacanang announced Presidential Proclamation 1017 in February 24.
We hold President Gloria Macapagal Arroyo, as commander in chief of the Armed Forces of the Philippines, accountable for this latest act of human rights violation, on no less than a media organization. We enjoin our colleagues in the media in the Philippines and other countries to join us in our condemnation against attacks to press freedom and the people’s human rights. #
2/F Erythrina Bldg., No. 1 Maaralin St. cor Matatag St., Bgy. Central, Diliman, Quezon City, Philippines
Telefax: 426-2201 Email: kodaophils@gmail.com
GMA accountable for latest attack against media freedom
Ngayon Na, Bayan!- Kodao Productions condemns in the strongest terms possible the latest attack against media freedom in this country. At two o’clock in the morning of July 2, eight armed and ski-masked men burned down DZRC Radyo Cagayano 90.1 FM in Baggao Cagayan. They harmed, hogtied and terrorized the station’s staff members and confiscated all their mobile phones. The victims are station manager Susan Mapa and staff members Arnold Agaraan, Arlyn Areta, Erik Ayudan, Armalyn Badua and Joy Marcos.
Our anger is underscored by the fact that Kodao Productions provided active technical assistance to the operators and staff of DZRC as far back as 2003. We have also provided them trainings, the latest of which was in April of this year prior to the station’s test broadcast on May 27.
Ngayon Na, Bayan!-Kodao has strong reasons to believe that the perpetrators of this crime come from the ranks of government forces. Radyo Cagayano’s operation has been delayed by harassments by personnel of the 17th Infantry Battalion of the Philippine Army’s 5th Infantry Division many times. In July 1, 2003, elements of the same unit hacked Joey Javier, severely injuring his arm. Javier was president of the local peasant organization responsible for setting up and eventually operating DZRC. All these belie the statement from the local police that it was the handiwork of the New People’s Army.
DZRC has now joined the ranks of Kodao, the Philippine Center for Investigative Journalism, ABS-CBN, ABC 5, The Daily Tribune, Ang Pahayagang Abante, and many other media and practitioners who have suffered the impunity of the escalating human rights violations by government personnel and instrumentalities. Our award-winning radio program ‘Ngayon Na, Bayan!’ was the first media casualty hours after Malacanang announced Presidential Proclamation 1017 in February 24.
We hold President Gloria Macapagal Arroyo, as commander in chief of the Armed Forces of the Philippines, accountable for this latest act of human rights violation, on no less than a media organization. We enjoin our colleagues in the media in the Philippines and other countries to join us in our condemnation against attacks to press freedom and the people’s human rights. #
2/F Erythrina Bldg., No. 1 Maaralin St. cor Matatag St., Bgy. Central, Diliman, Quezon City, Philippines
Telefax: 426-2201 Email: kodaophils@gmail.com
Ang Huling Ulat
*Thesis na lamang ang kulang ni Karen para magtapos siya ng kursong Sosyolohiya sa Unibersidad ng Pilipinas-Diliman. Bago siya magfile ng residency, nakakuha si Karen ng markang INC sa thesis na sa mga panahong iyon ay minarapat niya sanang tumalakay sa mga awit ng pakikibaka.
Ang Huling Ulat*
(para kay Karen)
mula sa blog ni Prof. Sarah Raymundo
At sa wakas napuno na ang gusgusing backpack
Gaya ng paghahanda sa mga nagawa nang ulat
Ang kasalakuyang pakay ay may malalim na ugat
Tigib ng sidhi at dalisay ng matalim na panulat
Hindi nagkasya sa puspusang pagkilos,
sa pagpapatag ng toreng garing na tila may tinutubos.
walang kursong hindi tinapos,
walang pulong na hindi iniraos
Liban sa isang ulat.
Kung ang pakikibaka ay may dalang awit
Bakit hindi suriin ang konteksto sa likod ng mga tinig?
Bakit hindi tuntunin ang kalikasan ng mga pananagisag
kung ang bawat teksto'y may kasaysayang dapat ihayag?
Peligroso ang panlipunang pagisisiysat
Sa Hagonoy, ang bawat tanong punglo ang katapat.
Nanaig ang sinsin na naisaulo,
Walang sosyolohiyang sumusuko sa pagpapakatao
Ngunit dumating na sa wakas ang laging inaasahan
Sa digmaan ng tao't berdugo, dayuhan ang kapanatagan
Habang may lamig pa ang hangin ng bukang-liwayway,
Habang 'di pa mawari kung ang orasan at gabi'y ganap nang nagkahiwalay,
Habang pilit na kinikilala ang mga yabag,
Habang ang guniguni'y nagiging pagtitiyak
Wala palang karahasan ang hindi nakagugulat
Saksihan mang paulit-ulit, hindi napapawi ang sindak.
Hindi pa dahil sa naduduwag ang katawan
Kundi dahil mahigpit ang tangan sa katuwiran
Katuwirang naninindigan para sa bawat katawan
Na matagal nang nilalabag nitong *di*-kaayusan.
Sa puntong iyon, tila walang bisa ang awit ng prostesta
Walang berdugong nadadala sa tipa ng gitara
Wala pang pagbabagong inianak ng mga makapangyarihang kanta
Ang suma-tutal: bala ang katapat ng bala
Dala ni Karen ay ang matalim niyang panulat
Dala ni Karen ay debosyon sa kanyang huling ulat
Na magmamarka ng kanyang pagtatapos
Na magpapasinaya ng susunod niyang pakikipagtuos
Sa mga sigalot sa nakilala niyang bayan,
na niyakap niyang parang sariling kasintahan.
May pwersa sa likod ng bawat balang nakatutok
May uring nakikinabang sa bawat aktibistang dinudukot
Ang ulat na sana'y maglalaman ng napiping kasaysayan
Malamang ay nasa backpack na naiwan sa kanayunan.
Pero si Karen at ang ulat ay wala nang pinagkaiba:
Inaabangan, inaasahan, ipinaglalaban.
Ang Huling Ulat*
(para kay Karen)
mula sa blog ni Prof. Sarah Raymundo
At sa wakas napuno na ang gusgusing backpack
Gaya ng paghahanda sa mga nagawa nang ulat
Ang kasalakuyang pakay ay may malalim na ugat
Tigib ng sidhi at dalisay ng matalim na panulat
Hindi nagkasya sa puspusang pagkilos,
sa pagpapatag ng toreng garing na tila may tinutubos.
walang kursong hindi tinapos,
walang pulong na hindi iniraos
Liban sa isang ulat.
Kung ang pakikibaka ay may dalang awit
Bakit hindi suriin ang konteksto sa likod ng mga tinig?
Bakit hindi tuntunin ang kalikasan ng mga pananagisag
kung ang bawat teksto'y may kasaysayang dapat ihayag?
Peligroso ang panlipunang pagisisiysat
Sa Hagonoy, ang bawat tanong punglo ang katapat.
Nanaig ang sinsin na naisaulo,
Walang sosyolohiyang sumusuko sa pagpapakatao
Ngunit dumating na sa wakas ang laging inaasahan
Sa digmaan ng tao't berdugo, dayuhan ang kapanatagan
Habang may lamig pa ang hangin ng bukang-liwayway,
Habang 'di pa mawari kung ang orasan at gabi'y ganap nang nagkahiwalay,
Habang pilit na kinikilala ang mga yabag,
Habang ang guniguni'y nagiging pagtitiyak
Wala palang karahasan ang hindi nakagugulat
Saksihan mang paulit-ulit, hindi napapawi ang sindak.
Hindi pa dahil sa naduduwag ang katawan
Kundi dahil mahigpit ang tangan sa katuwiran
Katuwirang naninindigan para sa bawat katawan
Na matagal nang nilalabag nitong *di*-kaayusan.
Sa puntong iyon, tila walang bisa ang awit ng prostesta
Walang berdugong nadadala sa tipa ng gitara
Wala pang pagbabagong inianak ng mga makapangyarihang kanta
Ang suma-tutal: bala ang katapat ng bala
Dala ni Karen ay ang matalim niyang panulat
Dala ni Karen ay debosyon sa kanyang huling ulat
Na magmamarka ng kanyang pagtatapos
Na magpapasinaya ng susunod niyang pakikipagtuos
Sa mga sigalot sa nakilala niyang bayan,
na niyakap niyang parang sariling kasintahan.
May pwersa sa likod ng bawat balang nakatutok
May uring nakikinabang sa bawat aktibistang dinudukot
Ang ulat na sana'y maglalaman ng napiping kasaysayan
Malamang ay nasa backpack na naiwan sa kanayunan.
Pero si Karen at ang ulat ay wala nang pinagkaiba:
Inaabangan, inaasahan, ipinaglalaban.
Monday, July 03, 2006
Hasik ng Lagim ni Gloria sa Pampanga
pangkulitan.motime.com
Hasik ng Lagim ni Gloria sa Pampanga
SAN FERNANDO, PAMPANGA � Nagising sa malakas na ugong ng rumaragasang trak ng Philippine Army ang mga mamamayan ng Barangay San Jose, San Fernando City Pampanga, umaga ng Hunyo 9.
Ikinagulat ito ng mga taga-San Jose. Di pamilyar na tanawin ang trak ng militar na pumapasok sa makipot na kalsada ng kanilang barangay. Walang giyera sa San Jose o sa anumang bahagi ng San Fernando na siyang kapital na lungsod ng probinsiya ng Pampanga.
Humimpil ang trak sa tapat ng barangay hall. Bumaba ang mga sundalo sa pamumuno ng isang Koronel Ricardo Bisaya, hepe ng 69th Infantry Battalion ng Army, na kumausap sa kapitan ng barangay, si Dario Manalastas, hinggil sa pagtatayo nila ng detatsment sa loob mismo ng San Jose.
Sa takot na maturingang kakampi ng mga �kalaban ng gobyerno�, di nakatanggi si Manalastas. Sa isang lumang gusali ng barangay, dumiskarga mula sa trak ang humigit-kumulang 15 armadong sundalo. Ang ilan naman sa mga kasamahan ng militar ay nakamotorsiklo.
Katabi ng naturang gusali ang eskuwelahang pang-elementarya, na punumpuno ng mga bata dahil pasukan. Sa gusaling ito nagtayo an mga sundalo ng bunker mula sa patumpatong na sandbag. Handa na ang detatsment.
Sa araw rin ng pagdating ng militar, nagsimula ang �census�: pagbahay-bahay ng mga sundalo sa barangay. Kuwestiyonable kung totoong census ang ginawa ng mga sundalo, ayon kay Milo (di tunay na pangalan), isang organisador sa naturang komunidad. Kung anu-ano ang tinatanong: sinu-sino ang mga nakatira sa bahay, ano ang kanilang mga trabaho, sinu-sino ang mga miyembro ng mga militanteng organisasyon, atbp. Ni wala silang dalang census form, ayon kay Milo.
Matapos nito, inisa-isa na ang mga organisador at lokal na lider-militante. Nagkataong nakatira sa San Jose si Frank Mangulabnan, tagapangulo ng Bayan (Bagong Alyansang Makabayan) sa Pampanga. Noong Hulyo 23, �binisita� na siya ng ng isang Pvt. 1st Class Alex delos Santos at S/Sgt. Fernando Patdu at pinagrereport sa detatsment.
Buti na lang at pinasabihan na ni Manalastas si Mangulabnan na huwag na munang umuwi dahil �pinaghahanap ng mga sundalo ang mga lider-militante.�
Militarisasyon sa Pampanga
Hindi lamang sa Barangay San Jose naganap ang naturang �militarisasyon�, na umigting nang ideklara ni Pangulong Arroyo ang paglaan ng P1-Bilyong pondo para sa all-out war laban sa NPA (New People�s Army). Sa 13 barangay ng Angeles City, pitong barangay ng San Fernando at siyam na barangay ng Mabalacat, naganap ang katulad na �militarisasyon� na naranasan ng mga mamamayan ng San Jose.
Ang buong �operasyong militar� ngayong sa Pampanga ay sa kumand ni Kol. Bisaya, na nakapailalim naman sa kumand ni Hen. Jovito Palparan, hepe ng 7th Infantry Division ng Army at may reputasyong pagiging �berdugo� ng mga sibilyang militante sa Central Luzon, at dati, sa Timog Katagalugan.
�Ang tingin nga namin, hindi matapang at hindi military genius itong si Palparan,� sabi pa ni Milo. Dati kasing ibinabandera ng gobyerno Arroyo ang mga tulad ni Palparan bilang mga �henyo� sa giyera kontra-insurhensiya. �Hanggang ngayon, magmula nang madestino siya (Palparan) dito sa Central Luzon, wala pa siyang malaking bilang ng NPA na natimbog. Puro sibilyang walang armas ang nilalabanan niya.�
Ayon kay Mangulabnan ng Bayan-Pampanga, pinupuntirya ni Palparan ang mga komunidad at barangay ng Pampanga kung saan masikhay ang pag-oorganisa ng mga legal na militanteng grupo.
�Sa mga lugar kung saan nakapag-organisa tayo dahil may mga matitinding isyu ang mga mamamayan � tulad ng laban sa mga panginoong maylupa, laban para sa kalikasan, at laban sa pabrika � doon din binuhusan ni Palparan ng sundalo,� ani Mangulabnan.
Tinukoy ni Mangulabnan ang mga barangay ng Angeles � Pulong Gulo, Lourdes Northwest, Sapa Libutan, Pulong Cucutud, Pampang, EPZA, Cutud, Sapang Bago, Margot, Aroras, Capaga, Tabun, at Cuayan � kung saan nagtayo ng mga detatsment ang mga sundalo sa mga barangay hall o maging sa mga eskuwelahang pang-elementarya at walang magawa ang mga lokal na lider.
Tinayuan din ng detatsment ang mga barangay sa San Fernando: San Pedro Cutud, Santa Lucia, San Jose, Quiebiawan, San Isidro, Alas-as at Del Rosario. Ganoon din sa mga barangay sa Mabalacat: Dolores, Sapang Bayabas, Atlobola, Duquit, Bical, Camachiles, Madapdap, Sta. Lucia at Mabiga.
Sa mga mismong lugar na ito, ayon kay Mangulabnan, malakas ang pag-oorganisa ng mga militanteng organisasyon tulad ng Piston (Pinagkaisang Samahan ng mga Tsuper at Operators Nationwide), mga unyon, mga grupo ng vendors, kabataan, resettlers (na na-resettle ng pagsabog ng Mt. Pinatubo noong 1992) at maralitang tagalungsod.
May impromasyon sila, ayon kay Mangulabnan, na nanggaling sa tagapangulo ng ABC (Association of Barangay Captains) sa Pampanga na si Efren dela Cruz ang request ng pagdelpoy sa mga naturang barangay. Aniya, kilalang dating miltiar si Dela Cruz.
Militar, tatagal pa
�Matapos ang deployment ng militar, natakot nang hayagang makipag-ugnayan sa amin ang marami sa taumbayan,� kuwento ni Milo. Marami sa mga lokal na lider sa mga barangay na natukoy ng militar na dating nakikipag-ugnayan sa mga militante ay ni-require ng mga sundalo na regular na magreport sa detatsment. Ang iba pa ay pinapasama sa mga �operasyong militar� sa barangay.
Nagdeklara ang mga sundalo sa San Jose at iba pang barangay ng alas-10 ng gabi na curfew sa mga minor de edad. �Pinayuhan� din ng mga sundalo na huwag nang lumabas sa kani-kanilang mga bahay ang mga tao; kundi�y baka mapagkamalan silang nakikipag-ugnayan sa mga militante. Alas-dos nang madaling araw, nagsisimula na ang �operasyong militar�: pagronda ng mga sundalo sa barangay, naghahanap ng �kaaway� nitong NPA.
�Pero walang NPA sa San Fernando. Siyudad ito, at malayung malayo sa mga kinikilusang lugar ng NPA. �Yun nga lang, maraming legal at di-armadong miyembro ng militanteng grupo,� sabi ng organisador.
Kinausap ng mga sundalo ang mga opisyal ng barangay, pati na ang mga unyon ng mga pabrika sa lugar, na huwag nang makipag-usap sa mga militante. Ni-require din nila ang mga ito na magbigay ng regular na ulat ukol sa kilos ng mga organisador at aktibista sa lugar.
Sa isang pagkakataon sa Barangay Quiebiawan, nagpalabas sa komunidad ang mga sundalo ng film footage ng mga rali at maging ang mga rali sa Hacienda Luisita sa Tarlac. Habang pinapalabas, inutusan nila ang mga taong ituro ang mga tao na nasa footage na pumupunta sa kanilang barangay.
Ang mga lider-militante na naabutan ng mga sundalo sa mga barangay ay pinipilit na lumagda sa mga affidavit na nagsasabing mga NPA sila na sumusuko na sa gobyerno. Ito ang nais sanang ipagawa diumano kay Mangulabnan.
Dahil sa sitwasyong ito, napilitang pansamantalang iatras ng mga militanteng grupo ang kanilang mga organisador at lokal na lider. Marami rin sa mga lokal na lider ang natakot na makipag-ugnayan sa ngayon sa mga militante.
Pansamantalang isinara na rin maging ang mga rehiyonal at pamprobinsiyang opisina ng mga militanteng grupo na matatagpuan sa Bgy. Pulong Gulo, Angeles, tulad ng Kilusang Mayo Uno � Central Luzon, WAR3 (Workers� Alliance in Region III), Alyansa ng Magbubukid sa Gitnang Luson, gayundin ang mga organisasyon ng mga tagariles, maralita at kabataan.
Ang ilan sa mga naiwang lider na nakabase sa mismong mga barangay ay nakatanggap naman ng malupit na pang-aabuso, ayon kay Mangulabnan. Tulad ni Boyet Pineda, lider ng mga traysikel drayber at Pino Roman, dating pangulo ng Marisol Pampang Association, sa Purok 5, Pulong Gulo.
Dinampot diumano sila alas-9 nang umaga noong Hunyo 14. Walang humpay ang interogasyon: tinanong tungkol sa pagkakasangkot nila sa mga progresibong organisasyon. Pinalaya sila matapos ang ilang oras, matapos piliting mangako na mag-uulat nang regular sa detatsment.
Mas malupit namang ang sinapit ng ilan pang militante sa Central Luzon. Noong Nobyembre 23, 2005, pinaslang si Errol �Ka Raymond� Sending, organisador ng Kadamay (Kalipunan ng Damayang Mahihirap) sa Pampanga, matapos bisitahin ng mga ahente ng ISAFP (Intelligence Service, Armed Forces of the Philippines). Noong Oktubre 2005 naman, pinatay naman si Francisco �Tatay Kiko� Rivera, tagapag-ugnay ng Bayan Muna sa Angeles. Ganito rin ang sinapit ni Manuel Nardo, tagapag-ugnay ng Bayan Muna sa Barangay Quiebiawan, San Fernando, nito lamang Mayo 8.
Dahil dito, doble muna ang pag-iingat ng mga organisador at aktibista sa Pampanga. Kahit na tinatakot, patuloy pa rin ang suporta sa kanila ng taumbayan. �Parang gerilya na nga rin kami, wala nga lang baril. Bibig lang ang panlaban namin. Patuloy na malakas ang loob namin dahil may kumpiyansa sa amin ang taumbayan,� sabi ni Milo.
Para naman kay Mangulabnan, handa sana siyang makipagharap sa mga sundalo. �Kahit saan, gusto kong makipagdebate sa kanila. Pero ang problema, pikon silang kalaban, e. Mahirap silang kalabanin dahil pumapatay sila sa halip na nakikipagdebate,� aniya.
Pulitiko, takot
Samantala, marami sa mga lider-simbahan at lokal na pulitiko sa Pampanga ay tutol sa naturang deployment, tulad ng alkalde ng San Fernando na si Oscar Rodriguez. Ayon kay Mangulabnan, dating abogadong pangkarapatang pantao si Rodriguez at dati nang napabalitang napasama sa Order of Battle ni Palparan noong unang salta ng huli sa Pampanga noong dekada �90. Ngunit maging si Rodriguez ngayon ay tila napipilitang manahimik sa takot sa militar.
�Takot ang mga pulitiko dahil militar ang kaharap nila,� paliwanag pa ni Mangulabnan. Aniya, nang kausapin ang mga lokal na lider, sinabi ni Kol. Bisaya na �galing sa itaas� ang order nila na magtayo ng detatsment.
Pakahulugan ng mga pulitiko, galing ang order sa mismong Malakanyang.
Hasik ng Lagim ni Gloria sa Pampanga
SAN FERNANDO, PAMPANGA � Nagising sa malakas na ugong ng rumaragasang trak ng Philippine Army ang mga mamamayan ng Barangay San Jose, San Fernando City Pampanga, umaga ng Hunyo 9.
Ikinagulat ito ng mga taga-San Jose. Di pamilyar na tanawin ang trak ng militar na pumapasok sa makipot na kalsada ng kanilang barangay. Walang giyera sa San Jose o sa anumang bahagi ng San Fernando na siyang kapital na lungsod ng probinsiya ng Pampanga.
Humimpil ang trak sa tapat ng barangay hall. Bumaba ang mga sundalo sa pamumuno ng isang Koronel Ricardo Bisaya, hepe ng 69th Infantry Battalion ng Army, na kumausap sa kapitan ng barangay, si Dario Manalastas, hinggil sa pagtatayo nila ng detatsment sa loob mismo ng San Jose.
Sa takot na maturingang kakampi ng mga �kalaban ng gobyerno�, di nakatanggi si Manalastas. Sa isang lumang gusali ng barangay, dumiskarga mula sa trak ang humigit-kumulang 15 armadong sundalo. Ang ilan naman sa mga kasamahan ng militar ay nakamotorsiklo.
Katabi ng naturang gusali ang eskuwelahang pang-elementarya, na punumpuno ng mga bata dahil pasukan. Sa gusaling ito nagtayo an mga sundalo ng bunker mula sa patumpatong na sandbag. Handa na ang detatsment.
Sa araw rin ng pagdating ng militar, nagsimula ang �census�: pagbahay-bahay ng mga sundalo sa barangay. Kuwestiyonable kung totoong census ang ginawa ng mga sundalo, ayon kay Milo (di tunay na pangalan), isang organisador sa naturang komunidad. Kung anu-ano ang tinatanong: sinu-sino ang mga nakatira sa bahay, ano ang kanilang mga trabaho, sinu-sino ang mga miyembro ng mga militanteng organisasyon, atbp. Ni wala silang dalang census form, ayon kay Milo.
Matapos nito, inisa-isa na ang mga organisador at lokal na lider-militante. Nagkataong nakatira sa San Jose si Frank Mangulabnan, tagapangulo ng Bayan (Bagong Alyansang Makabayan) sa Pampanga. Noong Hulyo 23, �binisita� na siya ng ng isang Pvt. 1st Class Alex delos Santos at S/Sgt. Fernando Patdu at pinagrereport sa detatsment.
Buti na lang at pinasabihan na ni Manalastas si Mangulabnan na huwag na munang umuwi dahil �pinaghahanap ng mga sundalo ang mga lider-militante.�
Militarisasyon sa Pampanga
Hindi lamang sa Barangay San Jose naganap ang naturang �militarisasyon�, na umigting nang ideklara ni Pangulong Arroyo ang paglaan ng P1-Bilyong pondo para sa all-out war laban sa NPA (New People�s Army). Sa 13 barangay ng Angeles City, pitong barangay ng San Fernando at siyam na barangay ng Mabalacat, naganap ang katulad na �militarisasyon� na naranasan ng mga mamamayan ng San Jose.
Ang buong �operasyong militar� ngayong sa Pampanga ay sa kumand ni Kol. Bisaya, na nakapailalim naman sa kumand ni Hen. Jovito Palparan, hepe ng 7th Infantry Division ng Army at may reputasyong pagiging �berdugo� ng mga sibilyang militante sa Central Luzon, at dati, sa Timog Katagalugan.
�Ang tingin nga namin, hindi matapang at hindi military genius itong si Palparan,� sabi pa ni Milo. Dati kasing ibinabandera ng gobyerno Arroyo ang mga tulad ni Palparan bilang mga �henyo� sa giyera kontra-insurhensiya. �Hanggang ngayon, magmula nang madestino siya (Palparan) dito sa Central Luzon, wala pa siyang malaking bilang ng NPA na natimbog. Puro sibilyang walang armas ang nilalabanan niya.�
Ayon kay Mangulabnan ng Bayan-Pampanga, pinupuntirya ni Palparan ang mga komunidad at barangay ng Pampanga kung saan masikhay ang pag-oorganisa ng mga legal na militanteng grupo.
�Sa mga lugar kung saan nakapag-organisa tayo dahil may mga matitinding isyu ang mga mamamayan � tulad ng laban sa mga panginoong maylupa, laban para sa kalikasan, at laban sa pabrika � doon din binuhusan ni Palparan ng sundalo,� ani Mangulabnan.
Tinukoy ni Mangulabnan ang mga barangay ng Angeles � Pulong Gulo, Lourdes Northwest, Sapa Libutan, Pulong Cucutud, Pampang, EPZA, Cutud, Sapang Bago, Margot, Aroras, Capaga, Tabun, at Cuayan � kung saan nagtayo ng mga detatsment ang mga sundalo sa mga barangay hall o maging sa mga eskuwelahang pang-elementarya at walang magawa ang mga lokal na lider.
Tinayuan din ng detatsment ang mga barangay sa San Fernando: San Pedro Cutud, Santa Lucia, San Jose, Quiebiawan, San Isidro, Alas-as at Del Rosario. Ganoon din sa mga barangay sa Mabalacat: Dolores, Sapang Bayabas, Atlobola, Duquit, Bical, Camachiles, Madapdap, Sta. Lucia at Mabiga.
Sa mga mismong lugar na ito, ayon kay Mangulabnan, malakas ang pag-oorganisa ng mga militanteng organisasyon tulad ng Piston (Pinagkaisang Samahan ng mga Tsuper at Operators Nationwide), mga unyon, mga grupo ng vendors, kabataan, resettlers (na na-resettle ng pagsabog ng Mt. Pinatubo noong 1992) at maralitang tagalungsod.
May impromasyon sila, ayon kay Mangulabnan, na nanggaling sa tagapangulo ng ABC (Association of Barangay Captains) sa Pampanga na si Efren dela Cruz ang request ng pagdelpoy sa mga naturang barangay. Aniya, kilalang dating miltiar si Dela Cruz.
Militar, tatagal pa
�Matapos ang deployment ng militar, natakot nang hayagang makipag-ugnayan sa amin ang marami sa taumbayan,� kuwento ni Milo. Marami sa mga lokal na lider sa mga barangay na natukoy ng militar na dating nakikipag-ugnayan sa mga militante ay ni-require ng mga sundalo na regular na magreport sa detatsment. Ang iba pa ay pinapasama sa mga �operasyong militar� sa barangay.
Nagdeklara ang mga sundalo sa San Jose at iba pang barangay ng alas-10 ng gabi na curfew sa mga minor de edad. �Pinayuhan� din ng mga sundalo na huwag nang lumabas sa kani-kanilang mga bahay ang mga tao; kundi�y baka mapagkamalan silang nakikipag-ugnayan sa mga militante. Alas-dos nang madaling araw, nagsisimula na ang �operasyong militar�: pagronda ng mga sundalo sa barangay, naghahanap ng �kaaway� nitong NPA.
�Pero walang NPA sa San Fernando. Siyudad ito, at malayung malayo sa mga kinikilusang lugar ng NPA. �Yun nga lang, maraming legal at di-armadong miyembro ng militanteng grupo,� sabi ng organisador.
Kinausap ng mga sundalo ang mga opisyal ng barangay, pati na ang mga unyon ng mga pabrika sa lugar, na huwag nang makipag-usap sa mga militante. Ni-require din nila ang mga ito na magbigay ng regular na ulat ukol sa kilos ng mga organisador at aktibista sa lugar.
Sa isang pagkakataon sa Barangay Quiebiawan, nagpalabas sa komunidad ang mga sundalo ng film footage ng mga rali at maging ang mga rali sa Hacienda Luisita sa Tarlac. Habang pinapalabas, inutusan nila ang mga taong ituro ang mga tao na nasa footage na pumupunta sa kanilang barangay.
Ang mga lider-militante na naabutan ng mga sundalo sa mga barangay ay pinipilit na lumagda sa mga affidavit na nagsasabing mga NPA sila na sumusuko na sa gobyerno. Ito ang nais sanang ipagawa diumano kay Mangulabnan.
Dahil sa sitwasyong ito, napilitang pansamantalang iatras ng mga militanteng grupo ang kanilang mga organisador at lokal na lider. Marami rin sa mga lokal na lider ang natakot na makipag-ugnayan sa ngayon sa mga militante.
Pansamantalang isinara na rin maging ang mga rehiyonal at pamprobinsiyang opisina ng mga militanteng grupo na matatagpuan sa Bgy. Pulong Gulo, Angeles, tulad ng Kilusang Mayo Uno � Central Luzon, WAR3 (Workers� Alliance in Region III), Alyansa ng Magbubukid sa Gitnang Luson, gayundin ang mga organisasyon ng mga tagariles, maralita at kabataan.
Ang ilan sa mga naiwang lider na nakabase sa mismong mga barangay ay nakatanggap naman ng malupit na pang-aabuso, ayon kay Mangulabnan. Tulad ni Boyet Pineda, lider ng mga traysikel drayber at Pino Roman, dating pangulo ng Marisol Pampang Association, sa Purok 5, Pulong Gulo.
Dinampot diumano sila alas-9 nang umaga noong Hunyo 14. Walang humpay ang interogasyon: tinanong tungkol sa pagkakasangkot nila sa mga progresibong organisasyon. Pinalaya sila matapos ang ilang oras, matapos piliting mangako na mag-uulat nang regular sa detatsment.
Mas malupit namang ang sinapit ng ilan pang militante sa Central Luzon. Noong Nobyembre 23, 2005, pinaslang si Errol �Ka Raymond� Sending, organisador ng Kadamay (Kalipunan ng Damayang Mahihirap) sa Pampanga, matapos bisitahin ng mga ahente ng ISAFP (Intelligence Service, Armed Forces of the Philippines). Noong Oktubre 2005 naman, pinatay naman si Francisco �Tatay Kiko� Rivera, tagapag-ugnay ng Bayan Muna sa Angeles. Ganito rin ang sinapit ni Manuel Nardo, tagapag-ugnay ng Bayan Muna sa Barangay Quiebiawan, San Fernando, nito lamang Mayo 8.
Dahil dito, doble muna ang pag-iingat ng mga organisador at aktibista sa Pampanga. Kahit na tinatakot, patuloy pa rin ang suporta sa kanila ng taumbayan. �Parang gerilya na nga rin kami, wala nga lang baril. Bibig lang ang panlaban namin. Patuloy na malakas ang loob namin dahil may kumpiyansa sa amin ang taumbayan,� sabi ni Milo.
Para naman kay Mangulabnan, handa sana siyang makipagharap sa mga sundalo. �Kahit saan, gusto kong makipagdebate sa kanila. Pero ang problema, pikon silang kalaban, e. Mahirap silang kalabanin dahil pumapatay sila sa halip na nakikipagdebate,� aniya.
Pulitiko, takot
Samantala, marami sa mga lider-simbahan at lokal na pulitiko sa Pampanga ay tutol sa naturang deployment, tulad ng alkalde ng San Fernando na si Oscar Rodriguez. Ayon kay Mangulabnan, dating abogadong pangkarapatang pantao si Rodriguez at dati nang napabalitang napasama sa Order of Battle ni Palparan noong unang salta ng huli sa Pampanga noong dekada �90. Ngunit maging si Rodriguez ngayon ay tila napipilitang manahimik sa takot sa militar.
�Takot ang mga pulitiko dahil militar ang kaharap nila,� paliwanag pa ni Mangulabnan. Aniya, nang kausapin ang mga lokal na lider, sinabi ni Kol. Bisaya na �galing sa itaas� ang order nila na magtayo ng detatsment.
Pakahulugan ng mga pulitiko, galing ang order sa mismong Malakanyang.
Why would anybody want to burn down a community radio station?
Community radio station razed down by masked men
BAGUIO CITY (July 2) � Radyo Cagayano, a community radio station based in Baggao, Cagayan, was totally burned down before dawn today (Sunday, July 2), by eight bonnet-masked armed men, a local Baggao citizen today reported.
The arsonists allegedly entered the compound at around 2 a.m., poured gasoline into the transmitter and booth facilities, and set them on fire.
The arsonists also blindfolded, muzzled and hogtied six radio staffers who were staying in the same compound. The staffers were identified as Susan Mapa, radio station manager, and volunteers Erik Ayudan, Arnold Agaraan, Armalyn Badua, Arlyn Areta, and Joy Marcos. They suffered minor bruises.
The Cagayan provincial peasant alliance KAGIMUNGAN condemned the razing of Radio Cagayano and the assault on its staffers as a brazen attack against press freedom and as part of the continuing harassment against local peasant organizations, which are reportedly supportive of the radio station.
KAGIMUNGAN pointed to Army units of the 17th IB (under the 5th Infantry Division), which has a heavy presence in Cagayan, as the culprits.
It will be recalled that four farmer-leaders of the local KAGIMUNGAN chapter in Baggao were attacked with bolos in 2002, allegedly by Army soldiers manning a checkpoint, just after they attended ground-breaking ceremonies for the newly-constructed building that was to house the station facility.
The radio facility is reportedly a joint project of the local mayor and KAGIMUNGAN. The project was initiated in 2002 with government funding facilitated by Bayan Muna. After many delays and harassment, the facility had just started broadcast operations last May.#
BAGUIO CITY (July 2) � Radyo Cagayano, a community radio station based in Baggao, Cagayan, was totally burned down before dawn today (Sunday, July 2), by eight bonnet-masked armed men, a local Baggao citizen today reported.
The arsonists allegedly entered the compound at around 2 a.m., poured gasoline into the transmitter and booth facilities, and set them on fire.
The arsonists also blindfolded, muzzled and hogtied six radio staffers who were staying in the same compound. The staffers were identified as Susan Mapa, radio station manager, and volunteers Erik Ayudan, Arnold Agaraan, Armalyn Badua, Arlyn Areta, and Joy Marcos. They suffered minor bruises.
The Cagayan provincial peasant alliance KAGIMUNGAN condemned the razing of Radio Cagayano and the assault on its staffers as a brazen attack against press freedom and as part of the continuing harassment against local peasant organizations, which are reportedly supportive of the radio station.
KAGIMUNGAN pointed to Army units of the 17th IB (under the 5th Infantry Division), which has a heavy presence in Cagayan, as the culprits.
It will be recalled that four farmer-leaders of the local KAGIMUNGAN chapter in Baggao were attacked with bolos in 2002, allegedly by Army soldiers manning a checkpoint, just after they attended ground-breaking ceremonies for the newly-constructed building that was to house the station facility.
The radio facility is reportedly a joint project of the local mayor and KAGIMUNGAN. The project was initiated in 2002 with government funding facilitated by Bayan Muna. After many delays and harassment, the facility had just started broadcast operations last May.#
Subscribe to:
Posts (Atom)